De thee is op...

Hallo fans

Kennen jullie Maartje nog? 
Je weet wel, ze heeft een "kerstspook" als vader.
Maartje heeft ook een oma. een heel lief mens.

De oma van Maartje deelt iedere dag nootjes uit

 aan de kinderen in de straat.

Op een dag vraagt een jongetje: 

"Oma, waarom eet u die nootjes niet zelf op?"

"Ze zijn een beetje te hard", zegt oma. 

"Ik kan ze niet goed bijten".

"Waarom koopt u die nootjes dan?"

vraagt het jongetje weer.

"Omdat ik de chocolade er omheen zo lekker vindt". 

Lief hé

Eerst alle chocolade er af zoebelen en dan de nootjes aan de kinderen geven.

Wat een ontzettend aardig mens.

En zo zijn er nog veel meer aardige opa's en oma's.
De een wat vergeetachtiger dan de ander.

         DE THEE IS OP.

Opa zit in zijn luie stoel een beetje rond te kijken

Het is elf uur s-morgens.

Oma is in de keuken.
Ze roept: "Opa, lust jij een kopje thee?"

Dat lust opa wel. 

"Ja hoor, met een koekje erbij", roept hij terug.

Oma komt de kamer in en zegt: "Je zult nog even geduld moeten hebben.

De thee is op. Ik ga wel even naar de winkel".

"Zal ik gaan? ik wilde toch al een eindje gaan wandelen", vraagt opa.

Oma vindt het goed.

Opa heeft zijn jas aangetrokken. Hij heeft ook zijn hoed opgezet.

Daarna loopt hij door de achterdeur naar buiten.

Oma gaat hem achterna. "Ben je niet iets vergeten opa?"

Opa kijkt oma vragend aan.

"Nee, ik vergeet nooit iets".

"Je rollator" zegt oma. "Neem die maar mee.Daar zit een mandje op.

Daar kun je de thee in doen".

'Ik wilde hem net gaan pakken", jokt opa.

Opa is onderweg naar de winkel.

Hij duwt tegen zijn rollator.

Er komt een man aangelopen.

Achter de man verschijnt een hond.

Opa is gek op hondjes.

Hij rollatort op de hond af.

Opa roept: "Uw hondje bijt toch niet hé".

"Neuhh", mompelt de man.

De man loopt verder.

Als opa bij de hond is, wil hij het beestje aaien.

Maar de hond begint te grommen.

Hij laat zijn tanden zien, en valt opa aan.

Oei,oei daar ligt de rollator, helemaal over de kop.

Opa zit op de grond. 

Zijn hoed is een eindje verderop terecht gekomen.

"Ik dacht dat uw hond niet zou bijten" roept hij de man achterna.

De man roept terug: "Da,s mijn hond niet".

De sacherijnige hond is verder gelopen.

Fraai is dat denkt opa.

Hij probeert overeind te krabbelen.

Ineens zijn daar twee jongens.

Ze roepen; "Wij helpen je wel hoor opa".

Ze zetten hem weer op zijn benen.

Ze geven opa zijn rollator en hoed aan.

Dan pakken ze hem beet

Ze sleuren opa mee naar de overkant van de straat.

"Ho, ho...laat me los" roept opa.

"Zijn jullie helemaal gek geworden".

De jongens laten hem los.

Zegt de ene jongen tegen de andere: 

"Dat krijg je er van als je oude mensen wil helpen...dan worden ze boos".

Kwaad lopen ze weg.

"Maar ...maar...ik wil helemaal niet naar de overkant" mompelt opa.


Een hele tijd later is hij de weg weer overgestoken.
 Dat was nog gevaarlijk ook.

Die auto,s rijden ook allemaal zo hard.

Maar het is hem toch gelukt.

de winkel komt in zicht.

Het is de supermarkt van Bert Haas.

Zo heet de winkel ook.

Opa zegt weleens tegen oma, "

Ik ga even naar de BH"

Daar kan oma niet om lachen. Opa wel.

Opa wil de winkel binnengaan.
Opeens gaan de schuifdeuren vlak voor zijn neus dicht.
Hij kan nog net op tijd zijn rollator terugtrekken.
"Potjandorie, wie doet die deur dicht?" buldert opa.
De mensen kijken hem verbaasd aan.
Opa ziet dat er iemand de winkel uit wil gaan.
De schuifdeuren schuiven open...
...opa rent, met rollator en al, zo de supermarkt binnen.
Hij botst tegen een mevrouw aan.
Boos kijkt ze opa aan, terwijl ze naar buiten loopt.
Ziezo, gelukt denkt opa.

Maar wat nu?
Hij staat bij de kassa's.
En nog wel aan de verkeerde kant.
Zo kan hij nog de winkel niet in.
Een kassajuffrouw heeft het gezien.
Ze roept: "Hé opa. Je bent door de uitgang naar binnen gelopen".
Een andere winkelmevrouw komt naar hem toe.
"Komt u veel boodschappen kopen?" vraagt ze.
Opa schudt met zijn hoofd van nee.
"Zeg maar wat u wilt kopen, dan ga ik het wel even halen".
Zegt de vriendelijke vrouw.
Tja, wat moest hij ook alweer meebrengen?
Opa weet het niet meer.
"Doe maar een doos koekjes " antwoordt hij.
"En een rol wc papier".

Even later is opa weer onderweg naar huis.
In zijn rollatormandje ligt, netjes ingepakt, een rol wc papier en een doos koekjes.
Zonder rare fratsen is opa weer thuis aangekomen.
Hij heeft zijn rollator in de schuur geparkeerd en gaat de keuken binnen.
"Alstublieft oma, hier zijn de boodschappen" roept hij.
Opa zet de plastic zak op het aanrecht.
Hij sloft de kamer in en ploft in zijn luie stoel.
Om moe van te worden dat gerollator.

Oma kijkt verbaasd in de plastic zak van de supermarkt.
Met een zucht pakt ze de koekjes en de wc rol uit de tas.
Ze doet een keukenkastje open.
Dit kastje zit tjokvol met pakken koekjes.
Een ander kastje zit weer vol met wc rollen.
Heeft hij nog de thee vergeten, denkt oma.
Dan zal ik zelf wel naar de winkel gaan.

Oma trekt haar jas aan.
"Opa ik ben even weg. Thee  halen", roept ze huiskamer in.
Opa hoort haar niet.
Hij is  allang in slaap gevallen.

DJEK

Joepdoei en de mazzel