zondag 24 februari 2019

De Borrelende Bron

Hallo fans
Hoe is het met jullie?
Hier is het rustig
Het lijkt wel vakantie.
Weet je wie er geen vakantie heeft?
Mo de Kroelio natuurlijk
 Hij is alweer onderweg naar een nieuw avontuur.

De Borrelende Bron



Op zijn gemak wandelt Mo de Kroelio over de Stapelwolken Vlakte. Hij kijkt nog eens achterom.
Helemaal daarachter liggen de Heuvels van Oen. Ja...hij loopt nog steeds de goede kant op.
Even later stapt hij het dorpje van de Tippi-Tippi stam binnen. Vreemd... de Tippies zijn er niet. 
Alle huisjes zijn verlaten.
"Hmmm...de Tippies gaan toch altijd in de avond naar de Heuvels", mompelt Mo. Hij gaat een van de huisjes binnen. Nee...niemand thuis. Mo gaat weer naar buiten. Hij kijkt nog een keer rond. 
Ineens ziet hij in de verte wolkjes. De wolkjes komen steeds dichterbij. Ja het zijn de Tippies die aan komen hollen. Het lijkt wel of ze ergens bang voor zijn.
Pivo komt het dorpje in rennen. Dan ziet hij Mo. Hij schrikt zich rot.
"Hee... Pivo...ik ben het maar...Mo", roept Mo. Pivo heeft zich op de grond laten vallen.
"Ik zie het...ik zie het Mo", hijgt Pivo.
"Ben je ergens bang voor?", vraagt Mo. "Je ziet een beetje wit rond je neus".
Pivo springt op. Hij gaat recht voor Mo staan. 
"De geest...de geest van de grote Oen...is hier", stamelt Pivo.
"Waar heb je die geest gezien?"vraagt Mo
"Bij de Stoombronnen. Er is een bron die borrelt. Opeens begint deze bron te sissen en te rommelen.  Dan komt er ineens mist uit de bron. Ook nevels en rook. Daar verschijnt de geest...van de grote Oen...", fluistert Pivo geheimzinnig.
Pivo Kroelio
"Hmmm...", mompelt Mo. Hij denkt diept na. Daarom krijgt hij een diepe rimpel boven zijn ogen.
"We moeten zo weer terug naar de Borrelende Bron", zegt Pivo.
"De geest heeft honger en dorst. Hij wil lekkere wolkenhapjes en wolkenlimonade".
Geesten willen geen hapjes en limonade, denkt Mo. Vreemd.
Mo de Kroelio
Even later hebben alle Tippies iets te eten of te drinken gevonden. Langzaam gaat de stoet het dorp uit. Mo loopt mee. Hij wil die geest wel eens zien.Op naar de Stoom-bronnen.

Als ze bij de Stoom-bronnen zijn, kijkt Mo eens rond. Niets te zien.
Zelfs geen geest. De Tippies lopen naar een van de Stoom-bronnen.
"Dit is de bron van de geest van Oen", wijst Pivo. Hij knielt voor de bron en legt zijn wolkenhapjes op de wolkengrond. Een voor een doen de andere Tippies hetzelfde. Dan staan ze op. Ze lopen een eindje van de bron af. Daar blijven ze staan wachten.
Er gebeurt niets. De Tippies kijken elkaar verschrikt aan. Waarom komt de geest niet? Nee...de bron doet niets. Hij stoomt af en toe een klein beetje...verder niets.
"De grote geest van Oen is boos", jammert een van de Tippies. Wat nu? Iedereen begint door elkaar te jammeren. De Tippies draaien zich om . Verslagen lopen ze teug naar het dorp.
De Borrelende Bron

Het wordt langzaam donker. De Tippies zitten in een grote kring midden tussen de huisjes.
Mo zit ook in de kring. Iedereen kijkt voor zich uit. Niemand zegt iets.
Mo vraagt:"Gaan jullie dadelijk nog naar de heuvels van Oen? Om de kleuren van de wind te gaan vangen?"
"Nee", antwoordt Pivo. "Vanavond niet. Nu de geest van Oen boos is, is het veel te gevaarlijk in de heuvels".
Mo snapt het. In de verte begint het zachtjes te rommelen. Het gerommel klinkt steeds luider.  De Tippies kijken elkaar verschrikt aan.
"De geest...de geest", wordt er gefluisterd.
Ineens een vreselijk gesis. Daarna een enorme klap. De Tippies vluchten hun huisjes in. Ze doen ramen en deuren dicht. Alleen Mo zit nog tussen de huisjes op de grond. Hij kijkt om. Wat zou daar toch aan de hand zijn? denkt Mo.

De volgende dag gaan de Tippies en Mo weer naar de Borrelende Bron. De hapjes en drankjes zijn verdwenen. De Tippies zijn blij. De geest is niet meer boos. Lachend gaan ze terug naar het dorp om meer hapjes en drankjes te halen. Mo gaat niet terug naar het dorpje. Hij verstopt zich achter een wolkenbosje.
Even later zijn Pivo en zijn vriendjes terug. Eerbiedig leggen ze de wolkenhapjes en andere lekkernijen bij de Borrelende Bron. Ze wachten nog even. De bron begint ineens te sissen en te borrelen. Van achter de bron begint iets te bewegen. Langzaam komt er iets naar voren...
Een paar glimmende oogjes kijken rond. De Tippies zitten op hun knietjes . Ze durven de geest van Oen niet aan te kijken. De geest ziet de hapjes. Hij zweeft er naartoe en raapt alles op. Dan verdwijnt de geest langzaam weer achter de bron. Vlak voor hij verdwijnt draait de geest zich om. De gloeioogjes kijken naar Pivo. Dan roept de geest.
"PIVOOOO...MEER HAPJES...PIVOOOOO...".
En weg is de geest. Pivo en de anderen maken dat ze wegkomen. Zo bang zijn ze. Mo zit nog steeds achter zijn wolkenbosje.
"Die stem...die stem", prevelt Mo. "Die ken ik ergens van".
De  Geest van Oen

Pivo is vlug zijn huisje ingevlucht. De geest van Oen kent mij, denkt Pivo. Oei oei. Vlug nog wat lekkers gaan brengen. Pivo zoekt het hele huisje af. Geen hapjes meer...Dan maar wolkenlimonade. Dat vindt de geest ook lekker. Geen limo meer. Alles is op. Wat nu? Pivo weet het niet meer. Hij gaat op de grond zitten.
"GrOmmel...GROM". Zijn buikje begint te grommen. Pivo heeft honger...maar niets te eten. Nu begint zijn buik pijn te doen.
"Ik moet iets eten", zegt Pivo. Hij gaat zijn huisje uit op zoek naar eten. Maar de andere Tippies hebben ook niets meer. Iedereen heeft honger. Dan wordt Pivo kwaad.
"Die geest heeft al ons eten. Da's niet eerlijk. O, nee. Ik ga ons eten gewoon terughalen.Wie gaat er mee?" roept Pivo. Niemand durft mee te gaan.
"Dan ga ik wel alleen", mompelt Pivo. Hij draait zich om en gaat lopen. Naar de Borrelende Bron.

Hoe dichter Pivo bij de bron komt, hoe banger hij wordt. Hij weet niet zeker of dit nu wel zo'n goed idee is. Hij loopt steeds langzamer. Ineens ziet hij iets bewegen achter een wolkenbosje.  Vlug verstopt hij zich achter een ander bosje.
Mo komt te voorschijn. Voorzichtig loopt hij naar de achterkant van de bron.
Pivo ziet Mo lopen. Als Mo een eindje verder gelopen is, sluipt Pivo achter hem aan.
Als Mo achter de Borrelende Bron is gekomen ziet hij de geest. Het spook doet zich te goed aan de hapjes. Hij heeft Mo nog niet gezien.
"Hallo geest", zegt Mo ineens. De geest schrikt zich rot. Hij zit te hoesten en te proesten. Hij heeft zich verslikt in een wolkenhapje. Verschrikt kijkt de geest om. Mo loopt naar hem toe.
"Heee...Bling-Bling...ook hier?"zegt Mo. Verbaasd kijkt Bling-Bling Mo aan.
Bling-Bling
"M...Mo...Hoe...Wat doe jij...hier", stamelt Bling-Bling.
"Ik ben op spokenjacht", zegt Mo. "En ik heb mijn spook gevonden".
Dan moet Bling-Bling lachen.
"Vertel eens Bling. Waarom ben jij spook geworden?"vraagt Mo.
Bling-Bling de witte Kroelio vertelt: " Nou Mo. Ik wandel hier een beetje in de buurt.  Ineens begint er een van die stoom-bronnen te borrelen en te sissen. Ik blijf stilstaan. Ik zie niks meer. Alles is mistig. Een paar Tippies hebben mij gezien. Ze vallen op de grond en roepen.
"Oh grote geest wat wenst u".
Ik zou wel een paar wolkenhapjes lusten. Dat zeg ik dan ook tegen deze Tippies. Even later liggen er hapjes bij de bron". Bling-Bling kan niet ophouden met lachen.
"Schitterend toch Mo. Als ik voor spook speel krijg ik de lekkerste hapjes.Ha ha" , schatert Bling.
"Hmmm...ik denk dat Pivo en de Tippies dat niet zo leuk vinden", zegt Mo. Bling-Bling springt op.
"Wat ben jij een spelbreker zeg. Ik vindt het wel leuk. Basta", schreeuwt Bling-Bling tegen Mo.
Mo haalt zijn schouders op en draait zich om.
"Je moet het zelf maar weten", zegt Mo. Dan loopt hij terug naar het dorpje. Bling-Bling kijkt hem boos na.
Pivo verstopt zich weer achter een bosje. Hij heeft alles gehoord.

Pivo loopt boos terug naar het dorp. Pivo gaat bij alle Tippies op bezoek. Hij vertelt ze wat hij gehoord en gezien heeft. Hij zorgt ervoor dat Mo niets te weten komt. Mo weet wie het spook is. En Mo heeft niets tegen de Tippies gezegd.
Mo ligt te slapen. Als het weer avond wordt komen de Tippies bij elkaar. Ze hebben geen hapjes en drankjes meer voor het spook.
Pivo fluistert:"Kom we gaan. Stilletjes hoor. Maak Mo niet wakker".
Mo heeft niets gehoord. Hij slaapt gewoon verder. Zachtjes sluipt de Tippie-Tippie stam het dorpje uit. Niet veel later is de stam bij de Borrelende Bron aangekomen. Ze blijven staan. En wachten af.
Ondertussen in het dorpje is Mo toch wakker geworden. Hij loopt naar buiten. Hij ziet niemand. Het dorp is verlaten.
"Waar zouden Pivo en zijn vriendjes zijn?' mompelt Mo. Dan hoort hij de Borrelende Bron sissen.
Ineens weet hij waar de Tippies zijn. Mo gaat op weg.

De Borrelende Bron begint te borrelen en te sissen. Er komt veel mist en rook uit de Bron. Vanachter de Bron verschijnt het spook Bling-Bling. De geest kijkt rond. Hij ziet geen lekkere hapjes of drankjes. Pivo en de Tippi-Tippi stam blijven staan kijken naar het spook. Ze bewegen niet.
"Wat...geen hapjes?"sist Bling-Bling de geest.
"We hebben geen hapjes meer...alles is op", schreeuwt Pivo. De Borrelende Bron begint nu nog harder te sissen en te stomen. Alle Tippies vallen op hun knieën van schrik. Behalve Pivo.
"De Bron is boos...echt heel boos", schreeuwt het spook.
Dan roept Pivo: "JA...we zullen de geest van Oen in de Borrelende Bron gooien. Dan zal de Bron niet meer boos zijn".
De Tippi-Tippi stam staat op. Met zijn allen rennen ze op Bling -Bling af. De geest van Oen maakt dat ie wegkomt. De Tippies geven niet op. Ze blijven Bling achtervolgen. Dan hebben ze Bling-Bling te pakken. Langzaam slepen ze hem naar de Borrelende Bron.
"NEEEE...niet doen", roept de witte Kroelio.

Mo is ook bij de Bron aangekomen. Bling-Bling ziet Mo.
"Mo help ze willen mij in de bron gooien", roept hij naar Mo. Mo loopt naar de Bron toe. Hij gaat voor Pivo en de Tippie staan.
"Toe Pivo. Bling-Bling bedoelt het niet zo kwaad", zegt Mo.
"Ik zal het nooooooooit meer doen...echt ...echt waar", schreeuwt Bling.
Pivo zegt niets. Ondertussen hebben de Tippies Bling-Bling op de rand van de Borrelende Bron geduwd.
"Nee...nee...nee", jammert Bling.
"Hoe kan ik het goed maken...nnee...niet doen".
"We nemen hem mee naar het dorp. Daar zullen wij een straf voor hem bedenken", zegt Pivo.
Zo wordt Bling-Bling meegenomen naar het dorp van de Tippi-Tippi stam.
Mo loopt achteraan. Hij is benieuwd wat de straf zal zijn.

In het dorp aangekomen wordt Bling-Bling in een van de huisjes gestopt. Voor de deur van het huisje staat een van de Tippies op wacht. De gevangene kan zo niet ontsnappen.
De Tippi-Tippi stam gaat weer in een kring zitten. Ze praten met elkaar over de geest van Oen.
Over Bling -Bling en nog een paar zaken. Mo staat op een afstandje te kijken. De stam praat tot dat het avond wordt. Dan wordt Bling-Bling uit het huisje gehaald.
"We gaan naar de heuvels van Oen", roept Pivo.
"Neem de gevangene mee", wijst Pivo naar Bling-Bling. De witte Kroelio kijkt naar de wolkengrond. Hij durft niets te zeggen. Daar gaat de stoet, naar de Woestenij. Mo loopt mee. Hij weet niet wat er gaat gebeuren.

Als ze bij de heuvels aangekomen zijn wordt Bling-Bling los gelaten. Pivo gaat voor hem staan.
"Zo spook...dit is je straf. Je gaat drie avonden voor ons de kleuren van de wind vangen".
"Eeuh...ik weet niet hoe ik dat moet doen", fluistert Bling-Bling.
"We zullen het één keer voor doen", zegt Pivo.
Even later zitten Mo en de Tippi-Tippi stam op de wolkengrond. Ze kijken hoe Bling-Bling de kleuren van de wind probeert te vangen. Hij brengt er niet veel van terecht. De Tippies rollen om van het lachen. Ook Mo moet er om lachen. Alleen...Bling-Bling lacht niet.
Eigen schuld dikke bult...


Gelukkig
Het was geen echt spook.
Die Bling-Bling.
Die heeft zijn lesje wel geleerd
Denk ik




Joepdoei en de mazzel

Djek