Hallo fans
Hoe zou het met Mo en Klaas Vaak zijn?
Ik ben nu toch wel erg nieuwsgierig geworden.
Wolken wolken en nog eens wolken.
Waar zal dat eindigen...
De Dromenbrouwers 2
"Wat doen die Dromenbrouwers eigenlijk? "vraagt Mo.
 |
| Dromenbrouwer |
"Ja dat snap ik. Maar hoe?" vraagt Mo weer.
"Wel...als de Brouwers een droom hebben gehoord...dan gaan ze deze droom in elkaar zetten. Ze maken van sterrenzand, wolkenrestjes en nevelslierten een droom. Dan strooien ze er toverzout overheen...en de droom is klaar".
Mo en Klaas zijn bij het dromenmeer aangekomen.
"En hier leggen ze dan de droom in", wijst Klaas.
"De droom, in het dromenmeer, kan dan groeien tot een mooie droom. Dan komen de andere Brouwers de droom eruit halen. Deze hulpbrouwers kunnen vliegen. Vandaar".
 |
| Hulp-Brouwer |
Mo kijkt zijn ogen uit. Zoiets heeft hij nog nooit gezien.
TJAF TJAF TJAF.
Er komt net een hulp-Brouwer aangevlogen. In zijn voorpootjes heeft hij een groot schepnet. Opeens duikt hij naar beneden, en schept een roze wolk uit het meer.
TJAF TJAF. Zijn grote oren draaien maar rond. Zo vliegt hij naar de andere kant van het meer.
"Zeg Klaas", zegt Mo. "Hoe komen die dromen nu bij de kinderen? "
"Dat meneer Mo, is het mooiste van allemaal.Kom mee...". Klaas beent weer naar de wolkenwaterval toe. Op een holletje komt Mo achter hem aan.
Via de wolkenlift, aan de binnenkant van de wolkenwaterval, komen Mo en Klaas weer in de grot waar de motor staat.
Bij de crossmotor vertelt Klaas verder.
"Kijk... de tank van de motor is heel groot...zie je?". Mo ziet het.
"De tank heeft twee tankdoppen, een hier en een daar", wijst Klaas Vaak.
"In de ene kant van de tank zit het slaapzand. Aan de andere kant komen de dromen te zitten...snap je?" Klaas kijkt Mo vragend aan. Mo denkt het te snappen. "Als het donker wordt, ga ik op pad met de crossmotor. Ik vlieg over het hele land. Allereerst gaat het slaapzand uit de tank. De kindertjes vallen dan in slaap. Daarna laat ik de dromen uit de andere kant van de tank. Iedere droom gaat naar het kind dat deze droom gewenst heeft bij de Dromenbrouwers. Spannend hé", lacht Klaas Vaak.
"Dat heb ik nooit geweten", stamelt Mo.
"Ik zou zeggen vlieg een keer mee, dan kan je het zelf zien", stelt Klaas voor.
Dat ziet Mo wel zitten.
Mo en Klaas Vaak staan te kijken hoe de hulpbrouwers de dromen vangen in hun schepnet. Een voor een komen de beestjes naar de cross-motor van Klaas. Ze proppen de dromen in de tank van de motor.
Daar komt een groene hulpbrouwer aangevlogen.
Mo en Klaas Vaak staan te kijken hoe de hulpbrouwers de dromen vangen in hun schepnet. Een voor een komen de beestjes naar de cross-motor van Klaas. Ze proppen de dromen in de tank van de motor.
Daar komt een groene hulpbrouwer aangevlogen.
 |
| hulp-brouwer Tut van de Toren |
"Tutter de tut...is de tank nog niet vol?...Tutter", zegt het groene wezentje.
Tutter de tut denkt Mo. Zou dat dan toch een Tutter zijn? "Hallo ", zegt Mo. "Mag ik iets vragen". De groene Tutter kijkt Mo aan.
"Tutterdetut...natuurlijk...Tut", antwoordt het diertje.
"Ben jij een Tutter?", vraagt Mo voorzichtig.
De Tutter kijkt Mo raar aan.
"Zeker wel ben ik een Tutter en niet zomaar een Tutter". Hij steekt zijn neus deftig in de lucht. "Ik ben... Tut van de Toren".
"Ja, Lila noemde die naam", mummelt Mo
"Meis Lola?", roept Tut."Ken jij meis Lola?". Mo vertelt Tut over Lila en de choco.
"Ja...tut...dat was de wens van meis Lola...tutter...alles in choco veranderen...", zucht Tut. "Maar de wens is teruggenomen", zegt Tut van de Toren opgelucht.
Mo en de Tutter kletsen vrolijk verder.
"GROMMM...gruwel".
"O jee...tut". De groene Torentutter ziet een beetje wit.
Klaas Vaak komt langs Mo gehold.
"Mo...maak dat je wegkomt...een NACHTMERRIE", schreeuwt Klaas naar Mo.
Mo kijkt omlaag naar het dromenmeer. In het midden van het meer stijgt langzaam een zwarte wolk op. "GROMMMM...".
De wolk wordt groter en groter. De wolk begint steeds meer op een paard te lijken. Een zwart paard met akelige rode ogen.
Van alle kanten komen de Tutters aanvliegen. In hun pootjes houden ze zware wolkentouwen vast. De Dromenbrouwers hebben toverzout op de touwen gestrooid. De Tutters gooien hun touwen over het nachtmerriepaard heen. Iedere keer als een touw het paard met de rode ogen raakt...sist het...en gilt de nachtmerrie.
Zo proberen de Tutters de boze droom terug te duwen in het dromenmeer.
Ineens springt het paard omhoog...recht naar de cross-motor van Klaas Vaak.
Klaas, die verstopt zit achter zijn motor, duikt net op tijd weg.
Het paard met de rode ogen duwt de motor zo het dromenmeer in.
De Tutters gooien weer met de betoverde touwen. Langzaam zakt de nachtmerrie met luid gekrijs het meer in.
De Dromenbrouwers zijn naar het dromenmeer gekomen. Ze strooien nog wat toverzout over de nachtmerrie. Langzaam lost de zwarte wolk op.
Het water van het meer wordt weer rustig. Het is voorbij.
De Tutters zitten aan de rand van het meer.Ze zijn erg moe. Hun grote oren zijn ook moe. Ze kunnen niet meer vliegen.
Beteuterd staat Klaas Vaak naar het dromenmeer te kijken.
"Mijn crossmotor...", snikt Klaas. "Nu kan er geen kind meer dromen".
Tja, wat nu gedaan?
Mo wrijft over zijn kin. Hij krijgt een rimpel in zijn voorhoofd. Dat gebeurt altijd als Mo diep nadenkt.
"Is dat meer diep?", vraagt Mo aan de Torentutter.
Tut van de Toren haalt zijn schouders op. Hij weet het niet. De Dromenbrouwers staan nog aan de kant van het dromenmeer. Ze zijn de betoverde touwen aan het oprollen.
Mo loopt naar de brouwers toe.
"Pardon", zegt Mo. "Mag ik jullie iets vragen?".
De Dromenbrouwers kijken Mo verbaasd aan.
"Kunnen die touwen ook onder water?", vraagt Mo weer.
"Ik denk het wel", zegt een van de Brouwers.
Even later loopt Mo met een van de touwen zo het Dromenmeer in.
Hij is nu tot aan zijn nek in het water. Voetje voor voetje gaat hij verder. Maar...geen motor te zien. Wat nu?
Op de kant van het Dromenmeer zijn de Dromenbrouwers in een kring gaan zitten. Ze doen hun ogen dicht en houden elkaars voorpoten vast.
Ze mummelen een toverspreuk. Door de machtige spreuk begint het zachtjes te zoemen in de grot.
Hé...wat is dat nu. Het tovertouw gaat uit zichzelf bewegen. Het kruipt steeds verder onder water. Dan...trekt het touw strak. Het water van het dromenmeer begint te bewegen. En daar verschijnt de motor van Klaas Vaak. Langzaam trekt het tovertouw de motor uit het water.
Mo is ondertussen ook uit het water gekomen. Hij maakt samen met Klaas een vreugdedansje.
Als ze uitgedanst zijn lopen ze naar de Dromenbrouwers. Ze bedanken alle Brouwers voor hun hulp.
Daarna duwen ze de motor weer naar de grot achter de wolkenwaterval.
Mo en Klaas zijn er moe van geworden. Allebei gaan ze tegen de motor aanzitten. Nog geen tien tellen later liggen ze alle twee te snurken.
"Tutterdetut...tutter", roept Tut van de Toren. "Wat een herrie...tutter".
Hij houdt zijn voorpootjes tegen zijn grote oren en rent weg.
Een hele tijd later wordt Mo wakker. Hij kijkt om zich heen. Hij weet even niet waar hij is.
"Ah...tutterdetut...ben je er weer ...tut...?", vraagt heer Tut van de Toren.
Even later is Klaas Vaak ook wakker. Hij kijkt op naar de hemel.
"O, jee...het begint al donker te worden. We moeten opschieten", zegt Klaas paniekerig.
"Geen nood...tutter...heer Vaak", tuttert Tut. "De motor is al volgetankt...tutter...en ook ...tut...drooggemaakt.U kunt zo vertrekken...tutter".
Ondertussen zijn alle Tutters naar de Wolkenwaterval gekomen.
Mo en Klaas bedanken de Tutters voor de goede zorgen. Klaas Vaak zet zijn "slaapmuts" op en stapt op zijn motor. Mo klimt achter hem op de motor. De bal met het gezichtje aan de punt van Klaas zijn muts, kijkt nog steeds boos. Het sist nu niet meer.
Klaas Vaak laat zijn cross-motor ronken en pruttelen. Mo houdt de jas van Klaas goed vast. Dan begint de motor langzaam te stijgen. Klaas en Mo zwaaien naat de Tutters. De motor vliegt ineens heel snel tussen de wolkjes van de Wolkenwaterval door. En zo zijn ze op weg.
In vliegende vaart brengen Mo en Klaas Vaak de mooiste dromen naar alle kinderen van het land.
En Mo...vindt het geweldig. Toch maar met zijn ogen dicht...voor de zekerheid.
Joepdoei en de mazzel
DJEK...
Tutter de tut denkt Mo. Zou dat dan toch een Tutter zijn? "Hallo ", zegt Mo. "Mag ik iets vragen". De groene Tutter kijkt Mo aan.
"Tutterdetut...natuurlijk...Tut", antwoordt het diertje.
"Ben jij een Tutter?", vraagt Mo voorzichtig.
De Tutter kijkt Mo raar aan.
"Zeker wel ben ik een Tutter en niet zomaar een Tutter". Hij steekt zijn neus deftig in de lucht. "Ik ben... Tut van de Toren".
"Ja, Lila noemde die naam", mummelt Mo
"Meis Lola?", roept Tut."Ken jij meis Lola?". Mo vertelt Tut over Lila en de choco.
"Ja...tut...dat was de wens van meis Lola...tutter...alles in choco veranderen...", zucht Tut. "Maar de wens is teruggenomen", zegt Tut van de Toren opgelucht.
Mo en de Tutter kletsen vrolijk verder.
"GROMMM...gruwel".
"O jee...tut". De groene Torentutter ziet een beetje wit.
Klaas Vaak komt langs Mo gehold.
"Mo...maak dat je wegkomt...een NACHTMERRIE", schreeuwt Klaas naar Mo.
Mo kijkt omlaag naar het dromenmeer. In het midden van het meer stijgt langzaam een zwarte wolk op. "GROMMMM...".
De wolk wordt groter en groter. De wolk begint steeds meer op een paard te lijken. Een zwart paard met akelige rode ogen.
Van alle kanten komen de Tutters aanvliegen. In hun pootjes houden ze zware wolkentouwen vast. De Dromenbrouwers hebben toverzout op de touwen gestrooid. De Tutters gooien hun touwen over het nachtmerriepaard heen. Iedere keer als een touw het paard met de rode ogen raakt...sist het...en gilt de nachtmerrie.
Zo proberen de Tutters de boze droom terug te duwen in het dromenmeer.
Ineens springt het paard omhoog...recht naar de cross-motor van Klaas Vaak.
Klaas, die verstopt zit achter zijn motor, duikt net op tijd weg.
Het paard met de rode ogen duwt de motor zo het dromenmeer in.
De Tutters gooien weer met de betoverde touwen. Langzaam zakt de nachtmerrie met luid gekrijs het meer in.
De Dromenbrouwers zijn naar het dromenmeer gekomen. Ze strooien nog wat toverzout over de nachtmerrie. Langzaam lost de zwarte wolk op.
Het water van het meer wordt weer rustig. Het is voorbij.
 |
| Dromenbrouwer |
De Tutters zitten aan de rand van het meer.Ze zijn erg moe. Hun grote oren zijn ook moe. Ze kunnen niet meer vliegen.
Beteuterd staat Klaas Vaak naar het dromenmeer te kijken.
"Mijn crossmotor...", snikt Klaas. "Nu kan er geen kind meer dromen".
Tja, wat nu gedaan?
Mo wrijft over zijn kin. Hij krijgt een rimpel in zijn voorhoofd. Dat gebeurt altijd als Mo diep nadenkt.
"Is dat meer diep?", vraagt Mo aan de Torentutter.
Tut van de Toren haalt zijn schouders op. Hij weet het niet. De Dromenbrouwers staan nog aan de kant van het dromenmeer. Ze zijn de betoverde touwen aan het oprollen.
Mo loopt naar de brouwers toe.
"Pardon", zegt Mo. "Mag ik jullie iets vragen?".
De Dromenbrouwers kijken Mo verbaasd aan.
"Kunnen die touwen ook onder water?", vraagt Mo weer.
"Ik denk het wel", zegt een van de Brouwers.
Even later loopt Mo met een van de touwen zo het Dromenmeer in.
Hij is nu tot aan zijn nek in het water. Voetje voor voetje gaat hij verder. Maar...geen motor te zien. Wat nu?
Op de kant van het Dromenmeer zijn de Dromenbrouwers in een kring gaan zitten. Ze doen hun ogen dicht en houden elkaars voorpoten vast.
Ze mummelen een toverspreuk. Door de machtige spreuk begint het zachtjes te zoemen in de grot.
Hé...wat is dat nu. Het tovertouw gaat uit zichzelf bewegen. Het kruipt steeds verder onder water. Dan...trekt het touw strak. Het water van het dromenmeer begint te bewegen. En daar verschijnt de motor van Klaas Vaak. Langzaam trekt het tovertouw de motor uit het water.
Mo is ondertussen ook uit het water gekomen. Hij maakt samen met Klaas een vreugdedansje.
Als ze uitgedanst zijn lopen ze naar de Dromenbrouwers. Ze bedanken alle Brouwers voor hun hulp.
Daarna duwen ze de motor weer naar de grot achter de wolkenwaterval.
Mo en Klaas zijn er moe van geworden. Allebei gaan ze tegen de motor aanzitten. Nog geen tien tellen later liggen ze alle twee te snurken.
"Tutterdetut...tutter", roept Tut van de Toren. "Wat een herrie...tutter".
Hij houdt zijn voorpootjes tegen zijn grote oren en rent weg.
Een hele tijd later wordt Mo wakker. Hij kijkt om zich heen. Hij weet even niet waar hij is.
"Ah...tutterdetut...ben je er weer ...tut...?", vraagt heer Tut van de Toren.
Even later is Klaas Vaak ook wakker. Hij kijkt op naar de hemel.
"O, jee...het begint al donker te worden. We moeten opschieten", zegt Klaas paniekerig.
"Geen nood...tutter...heer Vaak", tuttert Tut. "De motor is al volgetankt...tutter...en ook ...tut...drooggemaakt.U kunt zo vertrekken...tutter".
Ondertussen zijn alle Tutters naar de Wolkenwaterval gekomen.
Mo en Klaas bedanken de Tutters voor de goede zorgen. Klaas Vaak zet zijn "slaapmuts" op en stapt op zijn motor. Mo klimt achter hem op de motor. De bal met het gezichtje aan de punt van Klaas zijn muts, kijkt nog steeds boos. Het sist nu niet meer.
Klaas Vaak laat zijn cross-motor ronken en pruttelen. Mo houdt de jas van Klaas goed vast. Dan begint de motor langzaam te stijgen. Klaas en Mo zwaaien naat de Tutters. De motor vliegt ineens heel snel tussen de wolkjes van de Wolkenwaterval door. En zo zijn ze op weg.
In vliegende vaart brengen Mo en Klaas Vaak de mooiste dromen naar alle kinderen van het land.
En Mo...vindt het geweldig. Toch maar met zijn ogen dicht...voor de zekerheid.
Eind goed al goed.
Sommige kinderen zeggen: "Ik droom nooit".
Ik denk dat deze kinderen hun droom vergeten zijn.
Als je wakker bent geworden, moet je maar eens door je ogen wrijven.
Daar bij het puntje van je oog...het dichtst bij je neus.
Soms zitten daar dan nog korreltjes slaapzand.
Dan weet je dat Klaas Vaak langs is geweest op zijn cross-motor.
Probeer maar...morgenvroeg!!!!!
Joepdoei en de mazzel
DJEK...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten