Hallo Fans
Het lijkt wel lente buiten
Zou het ook al lente zijn op Kroelonia?
Het gras begint al een beetje te groeien.
Is er ook gras bij de Kroelioos?
Wie weet.
 |
| Bling-Bling |
 |
| Mo de Kroelio |
Polletje Piekhaar
Mo de Kroelio is nog steeds in het Woeste Westen Wolkenland. Hier woont de Tippi-Tippi stam. In het vorige avontuur hebben de Tippies een spook gevangen. Het spook was eigenlijk een Kroelio. Bling-Bling de witte Kroelio. Drie avonden lang heeft Bling de kleuren van de wind moeten vangen. Voor straf. ( zie De Borrelende Bron). De Tippi-Tippi stam heeft hem nu vrij gelaten. Bling-Bling is met Mo mee gegaan. De twee Kroelioos lopen nu samen het dorp van de Tippies uit. Een tijdje later Kijkt Bling-Bling achterom. In de verte ligt het dorpje.
"Pfffooe...blij dat ik daar weg ben...hoor", zegt Bling tegen Mo. Vragend kijkt Mo Bling-Bling aan. Hij haalt zijn schouders op en loopt verder. Zonder achterom te kijken zegt Mo.
"Jij wil spook spelen...eigen schuld dus".
Bling-Bling zegt niets meer. Hij sjokt achter Mo aan. Dan staat Mo stil. Hij kijkt eens rond.
"Hmmm...daar zijn de Stoombronnen", mompelt Mo. "We zijn de verkeerde kant uit gelopen".
"Zou best wel kunnen", zegt Bling-Bling. Mo wil weer terug lopen naar het dorpje van de Tippi-Tippi stam.
"Zeg Mo. Nu we toch al hier zijn, kunnen we misschien gewoon doorlopen. Kijken wat er hier te beleven is. Ik ben hier nog nooit geweest", zegt Bling weer.
"Nu je het zegt. Ik ook niet", antwoordt Mo. Samen kijken de Kroelioos naar de horizon. Heel ver weg hangen wat vreemde wolken.
"Wat zou daar zijn?"wijst Bling-Bling. Mo haalt zijn schouders op.
"Geen idee. Kom we gaan kijken", lacht Mo. Hij heeft er zin in. Het tweetal loopt stevig door. Zo nieuwsgierig zijn ze geworden.
Niet lang daarna zijn ze bij de plaats waar de rare wolken hangen. Uit de wolken regent het. Niet zoals altijd. Er komen hele mini-druppeltjes uit die wolken. De druppeltjes zweven heel langzaam naar beneden. Het lijkt een beetje op mist...maar dan anders.
"Hmm", zegt Mo. Hij kijkt om zich heen. En dan weer omhoog.
"Volgens mij is dit de Regenvallei", mompelt Mo.
"Mooie vallei...we worden zo wel kletsnat", zegt Bling-Bling.
"En de grond is ook helemaal soppig", klaagt Bling.
Mo kijkt naar beneden. De grond ziet groen. Het lijkt wel mos denkt Mo. Dan...kruipt het mos ineens weg.
Mo springt op en roept:"Wat was dat?".
"Wat was wat?" vraagt "Bling. Mo wijst naar beneden. Nu ziet Bling het ook. De groene grond kruipt langzaam weg. Verbazend. Mo gaat op zijn knieën zitten om het mos beter te kunnen zien. Dan stopt de grond ineens. Het mos verandert in polletjes. De polletjes steken hun piekhaar omhoog. Zo lijken ze op grasjes. Vreemd. Mo gaat helemaal op zijn buik liggen. Bling-Bling kijkt naar Mo.
"Mo wat ga jij doen?...Alsof we niet nat genoeg zijn...gaat hij op de grond liggen", moppert de witte Kroelio. Mo luistert niet. Spannend kijkt hij naar de graspolletjes. Hij ziet bij ieder polletjes een paar oogjes. De oogjes kijken Mo bang aan. Mo moet lachen.
"Jullie hoeven niet bang te zijn hoor", fluistert Mo tegen de polletjes. De ogen worden nog groter.
"Mo... ik ben kletsnat geworden. Ik weet niet wat jij daar ligt te doen maar ik ga naar huis", zegt Bling-Bling. En hij gaat zo pardoes op de polletjes staan.
"PWEEEEp...", klinkt het. Alle polletjes beginnen geluid te maken. Het lijkt wel toeteren.
"Pweeeeaat...pwoooot".
Verbaasd blijft Bling-Bling staan. Mo is ook opgestaan. Ineens is het doodstil.
Of toch niet. In de verte rommelt er iets. Het geluid klinkt steeds harder.
"Er komt iets aan", fluistert Mo tegen Bling.
Kabong...kaBONG...KABONG...SPLATS...KaBong...kabong.
Wat was dat? De twee Kroelioos kijken elkaar aan. Dan moet Mo lachen.
"Nou Bling, je ziet niet meer wit maar bruin", hikt Mo. Bling kijkt naar zijn vacht.
Dan zegt hij boos:"Nee...kijk naar je eigen ...jij bent net zo bruin hoor".
Mo kijkt naar zijn vacht. Ook helemaal bruin van de modder.
"Hee...jullie", klinkt ineens een blubberige stem. Verschrikt kijken de Kroelioos om. Een eindje verderop ligt een enorme berg modder met ogen. De twee Kroelioos doen een paar stapjes achteruit. Dan spreekt de stem weer.
"Als jullie mijn kleine polletjes piekhaar aanvallen...dan gebeurt er dit".
Kabong kabong. De modderberg springt recht op de Kroelioos af.
"NEEEEEEE...", gilt Bling-Bling. Te laat. SPLATS. En weer krijgen Mo en Bling de volle laag modder over zich heen. Even verderop staat de berg modder te lachen. Met een modderige vinger wijst hij naar de Kroelioos.
"Jullie zijn gewaarschuwd. Blijf van de kleine polletjes af...of anders...".
De berg draait zich om en splatst weg.
De twee Kroelioos kijken elkaar aan. Dan begint Mo te proesten van het lachen.
"We lijken wel een bruine tweeling", schatert Mo.
Bling-Bling kan er niet mee lachen.
"Het heet hier 'regenvallei', dan moet er ook ergens water zijn", zegt hij.
Bling draait zich om en gaat op zoek naar water. Hij wil de bruine modder van zijn vacht wassen. Mo haalt zijn schouders op. Vlug gaat hij achter Bling-Bling aan.
Niet veel later komen ze bij een plas water. Met een aanloop plonst Bling-Bling het water in.
"Kom erin Mo, heerlijk fris zo...".
Mo neemt ook een aanloop en plonst ook het water in. De twee Kroelioos wassen hun vacht schoon. Dan gooit Mo water naar Bling-Bling. Die begint te proesten. Hij laat zich onder water zakken. Mo kijkt om zich heen...geen Bling te zien. Dan schiet de Kroelio vlak voor Mo uit het water. Nu wordt Mo helemaal nat.
"Wacht jij maar eens...", roept Mo. De twee Kroelioos beginnen elkaar nat te spatten. Een heus watergevecht.
Als het gevecht voorbij is kruipt het tweetal uit het water. Ze blijven op de kant liggen.
"Dat was leuk", zucht Bling.
"Ja...en we zijn weer schoon", lacht Mo.
Kabong kaBONG KABONG
Verschrikt kijken Mo en Bling om.
SPLATS
En weer zijn ze helemaal bruin.Een eindje verder staat de modderberg.
"Wie heeft gezegd dat jullie hier in het water mogen?", snauwt de berg.
"Ik ben Polletje Piekhaar, de koning van de Regenvallei. Ik ben hier de baas. Iedereen doet wat ik zeg...gesnopen?", brult de modderberg.
Zijn hoofd staat nu vol grassprietjes. Net als bij de kleine pollen.
Mo staat op.
"Waarom doet u zo naar tegen ons? Wij hebben niets gedaan", zegt Mo.
"Niets gedaan...niets gedaan...jullie hebben op de kleine polletjes gestaan. Noem dat maar niets", gromt de koning van de vallei.
"Dat hebben wij niet expres gedaan. Dat ging per ongeluk. Het spijt ons heel erg", zegt Mo tegen de koning.
Polletje hopst naar de Kroelioos toe. Mo en Bling duiken in elkaar. Dan stopt hij vlak voor het tweetal.
"Kan me niets schelen", roept Polletje. "Wegwezen jullie...ik wil jullie hier niet meer zien".
Verschrikt hollen Bling-Bling en Mo weg.
Even verderop staat Mo stil. Hij kijkt om zich heen.
"Hee...daar is het dorpje van de Tippies weer",wijst Mo.
"Nee hé...dan zijn we alweer de verkeerde kant op gelopen", zucht Bling-Bling.
"Nou we kunnen even uitrusten in het dorpje", stelt Mo voor.
"Ik ga daar niet meer naartoe Mo...nooit meer", wijst Bling naar het dorp.
Er zit niets anders op dan terug naar de Regenvallei te lopen.
"Als we heel stil lopen dan weet die koning niet waar we zijn", zegt Bling.
"Dus...sssssssttttt".
Bij de Regenvallei lopen de Kroelioos op hun tenen voorbij het water. Geen koning te zien. Het gaat goed. Stilletjes sluipen ze verder. Mo kijkt naar beneden. Voor zijn voeten wordt het groen. Heel veel polletjes kijken hem aan. Mo stoot Bling-Bling aan en wijst naar beneden. Bling heeft het gezien. Het tweetal blijft stokstijf staan. Er gebeurt niets. Lange tijd blijven ze zo staan. Wat nu? Bling-Bling heeft er genoeg van. Hij gaat langzaam op zijn hurken zitten. De polletjes kijken hem met grote ogen aan. Dan steekt Bling-Bling zijn tong uit.
"BleuRRRR", doet hij. De Polletjes schrikken en beginnen... PWEEET PrOeTTT...te toeteren. Niet alleen de polletjes maar ook Mo is geschrokken.
Kabong...kabong...kabong horen ze in de verte.
"Rennen Bling...naar de Stapelwolkenvlakte en het Luchtkasteel", schreeuwt Mo
Dat laat Bling-Bling zich geen twee keer zeggen.
Rennen rennen rennen.
Mo kijkt vlug achterom. De blubberberg komt eraan. Ze gaan nog harder rennen. Over de Stapelwolkenvlakte zo over de regenboogbrug naar het Hemelse Plein. Daar stoppen ze even. Polletje Piekhaar zit nog steeds achter ze aan. Even later ploft hij op het plein. Alle Kroelioos maken dat ze wegkomen. De Blubberberg kijkt eens rond. Dan ziet hij het Luchtkasteel.
"Ahaaa...daar zullen ze wel zitten", krijst Polletje. Hij begint naar het kasteel te hopsen. Bling en Mo kijken elkaar aan.
"Hij...hij...mag ons kasteel niet vernielen toch?", fluistert Bling.
"Nee...ik weet wat", fluistert Mo terug. Hij springt tevoorschijn en begint te roepen.
"Heee modderkoning hier ben ik".
Verbaasd kijkt Bling-Bling naar Mo.
"Mo...ben je gek geworden", roept hij.
Te laat. Polletje heeft het tweetal gezien. Nu hopst hij naar de Kroelioos. Niet meer naar het kasteel.
Bling en Mo beginnen weer te hollen. Naar het grote Wolkenpad dat naar de Wolkenfabriek loopt. De Kroelioos hollen verder. Over de brug naar het pad.
Koning Polletje ploft ook op de brug.
KRAK...KraaK.
Krakend stort de brug in. De modderkoning is te zwaar.
"HELPPP...", roept hij.
Mo en Bling-Bling horen de koning van de Regenvallei gillen. Ze stoppen met hollen en kijken om. Polletje Piekhaar is in de Drijfwolken terecht gekomen. Langzaam zakt hij de wolken in. Boos kijkt hij naar de Kroelioos. Alle andere Kroelioos zijn ook komen kijken.. Ze weten niet wat ze moeten doen.
"We gaan wel wat wolkentouwen zoeken om je eruit te trekken", roept Mo.
Dat moet wel.Want als je in de Drijfwolken zit...zit je vast. Alleen anderen kunnen je lostrekken.
De koning blijft boos kijken. Dan doet hij zijn ogen dicht. Plotseling schieten de grassprietjes uit zijn hoofd recht omhoog.
Alle Kroelioos maken weer dat ze wegkomen. Behalve Mo.
Als de sprietjes hoog genoeg zijn...verschijnt er een pluisje aan de bovenkant van het sprietje. En zo zweven ze terug naar de Regenvallei. Mo kijkt ze na. Als hij weer naar beneden kijkt is Polletje Piekhaar in de Drijfwolken verdwenen.
De pluisjes landen in de Regenvallei. Ze gaan daar groeien totdat ze grote Polletjes zijn...
Op het Hemelse plein staan de Kroelioos Mo en Bling -Bling aan te gapen.
Ze weten niet waar deze twee bruine figuren vandaan komen.
"Wat zou daar zijn?"wijst Bling-Bling. Mo haalt zijn schouders op.
"Geen idee. Kom we gaan kijken", lacht Mo. Hij heeft er zin in. Het tweetal loopt stevig door. Zo nieuwsgierig zijn ze geworden.
Niet lang daarna zijn ze bij de plaats waar de rare wolken hangen. Uit de wolken regent het. Niet zoals altijd. Er komen hele mini-druppeltjes uit die wolken. De druppeltjes zweven heel langzaam naar beneden. Het lijkt een beetje op mist...maar dan anders.
"Hmm", zegt Mo. Hij kijkt om zich heen. En dan weer omhoog.
"Volgens mij is dit de Regenvallei", mompelt Mo.
"Mooie vallei...we worden zo wel kletsnat", zegt Bling-Bling.
"En de grond is ook helemaal soppig", klaagt Bling.
Mo kijkt naar beneden. De grond ziet groen. Het lijkt wel mos denkt Mo. Dan...kruipt het mos ineens weg.
Mo springt op en roept:"Wat was dat?".
"Wat was wat?" vraagt "Bling. Mo wijst naar beneden. Nu ziet Bling het ook. De groene grond kruipt langzaam weg. Verbazend. Mo gaat op zijn knieën zitten om het mos beter te kunnen zien. Dan stopt de grond ineens. Het mos verandert in polletjes. De polletjes steken hun piekhaar omhoog. Zo lijken ze op grasjes. Vreemd. Mo gaat helemaal op zijn buik liggen. Bling-Bling kijkt naar Mo.
"Mo wat ga jij doen?...Alsof we niet nat genoeg zijn...gaat hij op de grond liggen", moppert de witte Kroelio. Mo luistert niet. Spannend kijkt hij naar de graspolletjes. Hij ziet bij ieder polletjes een paar oogjes. De oogjes kijken Mo bang aan. Mo moet lachen.
"Jullie hoeven niet bang te zijn hoor", fluistert Mo tegen de polletjes. De ogen worden nog groter.
"Mo... ik ben kletsnat geworden. Ik weet niet wat jij daar ligt te doen maar ik ga naar huis", zegt Bling-Bling. En hij gaat zo pardoes op de polletjes staan.
"PWEEEEp...", klinkt het. Alle polletjes beginnen geluid te maken. Het lijkt wel toeteren.
"Pweeeeaat...pwoooot".
Verbaasd blijft Bling-Bling staan. Mo is ook opgestaan. Ineens is het doodstil.
Of toch niet. In de verte rommelt er iets. Het geluid klinkt steeds harder.
"Er komt iets aan", fluistert Mo tegen Bling.
Kabong...kaBONG...KABONG...SPLATS...KaBong...kabong.
Wat was dat? De twee Kroelioos kijken elkaar aan. Dan moet Mo lachen.
"Nou Bling, je ziet niet meer wit maar bruin", hikt Mo. Bling kijkt naar zijn vacht.
Dan zegt hij boos:"Nee...kijk naar je eigen ...jij bent net zo bruin hoor".
Mo kijkt naar zijn vacht. Ook helemaal bruin van de modder.
"Hee...jullie", klinkt ineens een blubberige stem. Verschrikt kijken de Kroelioos om. Een eindje verderop ligt een enorme berg modder met ogen. De twee Kroelioos doen een paar stapjes achteruit. Dan spreekt de stem weer.
"Als jullie mijn kleine polletjes piekhaar aanvallen...dan gebeurt er dit".
Kabong kabong. De modderberg springt recht op de Kroelioos af.
"NEEEEEEE...", gilt Bling-Bling. Te laat. SPLATS. En weer krijgen Mo en Bling de volle laag modder over zich heen. Even verderop staat de berg modder te lachen. Met een modderige vinger wijst hij naar de Kroelioos.
"Jullie zijn gewaarschuwd. Blijf van de kleine polletjes af...of anders...".
De berg draait zich om en splatst weg.
De twee Kroelioos kijken elkaar aan. Dan begint Mo te proesten van het lachen.
"We lijken wel een bruine tweeling", schatert Mo.
Bling-Bling kan er niet mee lachen.
"Het heet hier 'regenvallei', dan moet er ook ergens water zijn", zegt hij.
Bling draait zich om en gaat op zoek naar water. Hij wil de bruine modder van zijn vacht wassen. Mo haalt zijn schouders op. Vlug gaat hij achter Bling-Bling aan.
Niet veel later komen ze bij een plas water. Met een aanloop plonst Bling-Bling het water in.
"Kom erin Mo, heerlijk fris zo...".
Mo neemt ook een aanloop en plonst ook het water in. De twee Kroelioos wassen hun vacht schoon. Dan gooit Mo water naar Bling-Bling. Die begint te proesten. Hij laat zich onder water zakken. Mo kijkt om zich heen...geen Bling te zien. Dan schiet de Kroelio vlak voor Mo uit het water. Nu wordt Mo helemaal nat.
"Wacht jij maar eens...", roept Mo. De twee Kroelioos beginnen elkaar nat te spatten. Een heus watergevecht.
Als het gevecht voorbij is kruipt het tweetal uit het water. Ze blijven op de kant liggen.
"Dat was leuk", zucht Bling.
"Ja...en we zijn weer schoon", lacht Mo.
Kabong kaBONG KABONG
Verschrikt kijken Mo en Bling om.
SPLATS
En weer zijn ze helemaal bruin.Een eindje verder staat de modderberg.
"Wie heeft gezegd dat jullie hier in het water mogen?", snauwt de berg.
"Ik ben Polletje Piekhaar, de koning van de Regenvallei. Ik ben hier de baas. Iedereen doet wat ik zeg...gesnopen?", brult de modderberg.
Zijn hoofd staat nu vol grassprietjes. Net als bij de kleine pollen.
Mo staat op.
"Waarom doet u zo naar tegen ons? Wij hebben niets gedaan", zegt Mo.
"Niets gedaan...niets gedaan...jullie hebben op de kleine polletjes gestaan. Noem dat maar niets", gromt de koning van de vallei.
"Dat hebben wij niet expres gedaan. Dat ging per ongeluk. Het spijt ons heel erg", zegt Mo tegen de koning.
Polletje hopst naar de Kroelioos toe. Mo en Bling duiken in elkaar. Dan stopt hij vlak voor het tweetal.
"Kan me niets schelen", roept Polletje. "Wegwezen jullie...ik wil jullie hier niet meer zien".
Verschrikt hollen Bling-Bling en Mo weg.
Even verderop staat Mo stil. Hij kijkt om zich heen.
"Hee...daar is het dorpje van de Tippies weer",wijst Mo.
"Nee hé...dan zijn we alweer de verkeerde kant op gelopen", zucht Bling-Bling.
"Nou we kunnen even uitrusten in het dorpje", stelt Mo voor.
"Ik ga daar niet meer naartoe Mo...nooit meer", wijst Bling naar het dorp.
Er zit niets anders op dan terug naar de Regenvallei te lopen.
"Als we heel stil lopen dan weet die koning niet waar we zijn", zegt Bling.
"Dus...sssssssttttt".
Bij de Regenvallei lopen de Kroelioos op hun tenen voorbij het water. Geen koning te zien. Het gaat goed. Stilletjes sluipen ze verder. Mo kijkt naar beneden. Voor zijn voeten wordt het groen. Heel veel polletjes kijken hem aan. Mo stoot Bling-Bling aan en wijst naar beneden. Bling heeft het gezien. Het tweetal blijft stokstijf staan. Er gebeurt niets. Lange tijd blijven ze zo staan. Wat nu? Bling-Bling heeft er genoeg van. Hij gaat langzaam op zijn hurken zitten. De polletjes kijken hem met grote ogen aan. Dan steekt Bling-Bling zijn tong uit.
"BleuRRRR", doet hij. De Polletjes schrikken en beginnen... PWEEET PrOeTTT...te toeteren. Niet alleen de polletjes maar ook Mo is geschrokken.
Kabong...kabong...kabong horen ze in de verte.
"Rennen Bling...naar de Stapelwolkenvlakte en het Luchtkasteel", schreeuwt Mo
Dat laat Bling-Bling zich geen twee keer zeggen.
Rennen rennen rennen.
Mo kijkt vlug achterom. De blubberberg komt eraan. Ze gaan nog harder rennen. Over de Stapelwolkenvlakte zo over de regenboogbrug naar het Hemelse Plein. Daar stoppen ze even. Polletje Piekhaar zit nog steeds achter ze aan. Even later ploft hij op het plein. Alle Kroelioos maken dat ze wegkomen. De Blubberberg kijkt eens rond. Dan ziet hij het Luchtkasteel.
"Ahaaa...daar zullen ze wel zitten", krijst Polletje. Hij begint naar het kasteel te hopsen. Bling en Mo kijken elkaar aan.
"Hij...hij...mag ons kasteel niet vernielen toch?", fluistert Bling.
"Nee...ik weet wat", fluistert Mo terug. Hij springt tevoorschijn en begint te roepen.
"Heee modderkoning hier ben ik".
Verbaasd kijkt Bling-Bling naar Mo.
"Mo...ben je gek geworden", roept hij.
Te laat. Polletje heeft het tweetal gezien. Nu hopst hij naar de Kroelioos. Niet meer naar het kasteel.
Bling en Mo beginnen weer te hollen. Naar het grote Wolkenpad dat naar de Wolkenfabriek loopt. De Kroelioos hollen verder. Over de brug naar het pad.
Koning Polletje ploft ook op de brug.
KRAK...KraaK.
Krakend stort de brug in. De modderkoning is te zwaar.
"HELPPP...", roept hij.
Mo en Bling-Bling horen de koning van de Regenvallei gillen. Ze stoppen met hollen en kijken om. Polletje Piekhaar is in de Drijfwolken terecht gekomen. Langzaam zakt hij de wolken in. Boos kijkt hij naar de Kroelioos. Alle andere Kroelioos zijn ook komen kijken.. Ze weten niet wat ze moeten doen.
"We gaan wel wat wolkentouwen zoeken om je eruit te trekken", roept Mo.
Dat moet wel.Want als je in de Drijfwolken zit...zit je vast. Alleen anderen kunnen je lostrekken.
De koning blijft boos kijken. Dan doet hij zijn ogen dicht. Plotseling schieten de grassprietjes uit zijn hoofd recht omhoog.
Alle Kroelioos maken weer dat ze wegkomen. Behalve Mo.
Als de sprietjes hoog genoeg zijn...verschijnt er een pluisje aan de bovenkant van het sprietje. En zo zweven ze terug naar de Regenvallei. Mo kijkt ze na. Als hij weer naar beneden kijkt is Polletje Piekhaar in de Drijfwolken verdwenen.
De pluisjes landen in de Regenvallei. Ze gaan daar groeien totdat ze grote Polletjes zijn...
Op het Hemelse plein staan de Kroelioos Mo en Bling -Bling aan te gapen.
Ze weten niet waar deze twee bruine figuren vandaan komen.
Gevaarlijk gras op Kroelonia.
Ik ga voorlopig niet mer op het gras zitten.
Je weet maar nooit...
Joepdoei en de mazzel
DJEK
Geen opmerkingen:
Een reactie posten