zaterdag 24 november 2018

De Bewaarwolk 2



Hallo fans
Daar gaan we weer. 
Even denken. 
Mo en Elsje gaan op zoek naar de Tutters. 
Ja...daar waren we gebleven.
Spannend!!!!!



De Bewaarwolk 2


Mo en Elsje gaan op pad. Ze zwaaien nog een keer naar Klad. Daarna verdwijnen ze in de Lage Nevelwouden.
Uur na uur dwalen Els en Mo door de Nevelwouden. Geen zwevend dorp te zien. Els laat zich op de wolkengrond vallen.
"Mo, ik kan niet meer. Ik ben bekaf. Ik blijf hier tegen deze boom zitten", zucht Elsje. Mo gaat naast haar zitten. Hij is ook moe.
"Hmmm...de vorige keer was het dorpje sneller gevonden. Toen was ik wel verdwaald", mompelt Mo.
"Ik weet het", roept Mo ineens. "We moeten eerst verdwalen".
"Nee...nee...we moeten eerst uitrusten", zucht Els.
"Ook goed", zegt Mo. Hij laat zich languit op de wolkenbodem vallen. 
Even later is het tweetal in slaap gevallen.


"Tutterdetut...tutter".
Heer Tut van de Toren
Mo wordt langzaam wakker. Wie staat daar nu te tutteren? Hij kent de stem ergens van. Mo doet zijn ogen open en kijkt recht in het gezicht van Heer Tut van de Toren. Heer Tut is de belangrijkste Tutter van de Tutters.
"Goedemorgen...Heer Tut",geeuwt Mo. 
"Tutter...goedemorgen? ...tut...het is al middag hoor...slaapkop", tuttert Heer Tut. Ondertussen is Elsje ook wakker geworden. Ze kijkt verbaasd naar Tut.
"Ben jij...een... Tutter ", stamelt Elsje.
Met een ruk draait Heer Tut zich om. Hij kijkt Elsje aan.
"Wie ben jij?" vraagt de Torentutter."Je lijkt erg veel op meis Lola". ( zie De Torentutter in deze blog). 
"Nee, ik ben Elsje. Ik kom van de planeet Truuk. En ik zoek de Bewaarwolk. Weet jij waar die is?"vraagt Els. Verbaasd kijkt Heer Tut naar de kleine heks.
"Hmmmm...tutje...een heksje van Truuk...een Bewaarwolk...tutter", tuttert Heer Tut weer. 
"Dat moet ik...tut... even opzoeken in mijn boeken. Ze liggen in mijn toren...tutter...kamer.", zegt Tut.
"Ja", zegt Mo. "Maar waar is het zwevende dorpje Tutjebol? We kunnen het niet vinden".
"Natuurlijk...tut...weet ik wel waar het dorpje zweeft...tutter. Het ...tutje...is hier vlakbij. Loop mij maar achterna". Heer Tut loopt recht een wolkenbosje in. Mo en Els kijken elkaar aan. Dan gaan ze snel achter de Torentutter aan. 

Ze lopen over bospaadjes en kruipen onder wolkenbosjes door.
Vliegensvlug achter de Tutter aan. Ineens komen ze op een open plek.En ja... daar zweeft het dorpje Tutjebol. Het lijkt op een tros druiven...maar dan op z'n kop. In de bovenste bol woont Heer Tut van de Toren. Even later zijn ze in de bol van Tut. Heer Tut gaat zijn boeken zoeken.
"Tutterdetutterdetut...waar is dat boek nou...Tutter", tuttert Tut.
Mo en Elsje kunnen over bijna heel Kroelonia kijken. Zo hoog zitten ze. 
"AHA...Tut", roept Tut. Hij heeft een heel oud boek in zijn voorpootjes. Hij bladert snel door het boek.Hij kan niets vinden over een Bewaarwolk.
"Tutterdetut...Elsje...ik denk...tut...dat de wolk niet bestaat...Tutter", vertelt Heer Tut van de Toren.
"Volgens de bewaardoos wel...",zegt Els. Ze haalt de doos uit haar zak. Ze tikt weer op het ding en de kaart verschijnt. Heer Tut kijkt verbaasd naar Elsje. 
"Tovenarij...tut...kan niet anders", mompelt hij. Els laat het ding aan Tut zien.
"Daar bij dat rode ballonnetje moeten we zijn", zegt ze.
Bewaardoosje

"Wolken...tut...waterval...Tut", mompelt de Torentutter.
"Die weet ik", roept hij ineens. "Die is bij...tut...het tuuter...Dromenmeer". 
"Ja maar hoe komen we daar?"vraagt Mo. 
"Tutters de tut...ik wijs de weg Tut", roept de Tutter weer. Tut gaat achter een tafel zitten met een televisie erop. Hij drukt op wat knoppen. ineens begint het dorpje Tutjebol te trillen. Mo de Kroelio en Elsje van Truuk kijken elkaar verbaasd aan. 
"Ja, ja ...Tutters...ik kan ook een beetje toveren", gniffelt Tut van de Toren.
Langzaam maar zeker zweeft het dorp naar de WolkenWaterVal.  Mo en Els kijken hun ogen uit. Zoiets hebben ze nog nooit gezien.

Vlakbij de WolkenWaterVal blijft het dorpje Tutjebol hangen. Mo, Els en Tut komen uit de zwevende druiventros. 
"Meis Els van Truuk...tutter...mag ik de tekening...tut...nog een keer zien?"vraagt Tut.  Elsje haalt het bewaardoosje uit haar zak.  Ze laat het aan Tut zien. "Hmmm...tut...hmmm...komt niet bekend voor...Tutterdetut", mompelt Tut. Dan lopen ze achter de waterval naar binnen. 
"Hier zou het moeten zijn", zegt Elsje.Maar er is niets te zien. Hoe kan dat? 
Zou de toverdoos toch niet weten waar de Bewaarwolk is? Mo denkt diep na. Hij krijgt weer een rimpel boven zijn ogen. 
"Kun je hier naar beneden?"vraagt Mo. Nu moet Heer Tut van de Toren diep nadenken. Ook hij krijgt een rimpel boven zijn ogen. 
WolkenWaterVal
"Tut...nu dat je het...tutter...zegt. De Dromenbrouwers...tut...
gaan wel eens naar...beneden.Helemaal naar de bodem...tutterdetut...van het Dromenmeer...tutje", zegt Tut. Ineens begint hij rond te rennen.
"Het ...tut...moet hier... ergens zijn...tutje", roept de Torentutter.  Niemand snapt wat hij bedoelt. 
Mo loopt met zijn voorpootjes langs de muur. Hij kan niet veel zien.Het is een beetje donker achter de WolkenWaterVal. Plotseling begint er iets te zoemen. Er verschijnt een gat in de muur. Mo springt achteruit. Hij is erg geschrokken. Tut staat aan de grond genageld. Hij durft zich niet te bewegen. Elsje kijkt in het gat. 
"Hee Mo...hier is een trap helemaal naar beneden.Denk ik", roept Els.
"Tja ...dan zullen we naar beneden moeten...ben ik bang", mompelt Mo. En Mo is echt bang. hij durft eigenlijk niet zomaar in het donker op een trap te lopen. 
Elsje haalt haar toverzuurstok tevoorschijn. Ze zwaait ermee door de lucht. 
"KOMO...Lumienierie...", roept de kleine heks. Dan verschijnt er een lichtgevend bolletje boven haar hoofd. 
"Kom jongens we gaan", lacht Els.
"Tutterdetut...nee neen nee tut...wij Tutters zijn bang...tut in het donker...tutje .
En het dorp moet...tut...weer verder...tutten...sorry". En weg is de Torentutter. 
Elsje haalt haar schouders op en loopt naar de trap. Vlug loopt Mo haar achterna. Het lichtbolletje laat zien waar Elsje is. Ze is al een eindje naar beneden gelopen.

Het lijkt erop of er geen einde komt aan de trap. Mo loopt nog steeds achter Elsje en het lichtgevende bolletje aan. Hij is een beetje draaierig geworden.
En dan...ineens staan ze beneden op de bodem van het Dromenmeer. Het is nog steeds pikkedonker. Els laat het lichtbolletje een eindje vooruit vliegen. 
"Ja, daar is een gang", wijst de kleine heks. Mo loopt dicht achter Elsje aan.
Ze lopen een bocht om en...daarachter lijkt een lichtje te branden. Sneller en sneller lopen ze naar het licht. Dan stappen ze in een hoge kamer.  
Ingang Bewaarwolk.
Recht vooruit zien ze een grote ronde ijzeren deur. 
Elsje loopt naar de deur.  Er zit een groot wiel op de deur. Ze probeert aan het wiel te draaien. Het gaat niet. Mo gaat haar helpen. Ze hangen allebei aan het wiel. Geen beweging.
"HALT...WIE BENT U. WAT KOMT U DOEN? "
de Bewaak-robot
Mo en Els schrikken zich een hoedje. Ze vallen pardoes op de grond. Voorzichtig kijken ze om. Daar staat een ijzeren man. Een robot. Waar komt die ineens vandaan? De robot gaat tussen Els, Mo en de ijzeren deur staan. 
"HALT...WIE BENT U. WAT KOMT U DOEN?" zegt de robot weer. 
"Ik ben Els van de planeet Truuk. Ik wil naar de bewaarwolk", roept Elsje tegen de robot. Even is het stil.
"WACHTWOORD", antwoordt de robot. Mo kijkt Elsje aan. 
"Wat voor woord?" fluistert hij. 
"Wachtwoord", fluistert Els terug. Mo kijkt haar vragend aan. Hij snapt er geen sikkepit van. 
"Als we het goede woord raden...mogen we naar binnen...anders niet", fluistert de kleine heks. Mo haalt zijn schouders op. Hij weet geen woord. 
"Ik weet wel wat...ssst", fluistert Els weer. Ze pakt haar toverzuurstok stevig vast. Ze mompelt een paar toverwoorden. Opeens gaat de robot opzij staan. Het grote wiel op de ijzeren deur begint te draaien. Dan...klik. De grote deur zwaait open. 
"TREEDT BINNEN", zegt de robot. Hij wijst naar de grote deur. Langzaam lopen Elsje en Mo naar binnen. 

Achter de deur is een nog grotere kamer. Deze kamer is heel hoog. Hele hoge muren vol met lades. Ieder laatje zit vol met...tja met wat? Sommige laatjes hangen open. Helemaal bovenin vliegen er kleine ronde robots met grijparmen en een groot oog. Verbaasd staan Mo en Els te kijken. 
"Heee...hallo". Mo kijkt nu recht vooruit.  In de verte komt een robot aangewandeld. Hij steekt zijn hand op en zwaait naar Mo en Elsje. Even later staat de robot bij hen. 
"Welkom...welkom in de Bewaarwolk. Mijn naam is Droon. Wat willen jullie weten?"zegt de robot vriendelijk. 
"Ik ben een foto kwijt", zegt Elsje verlegen. 
"Hmmm...welk nummer heeft de bewaardoos", vraagt Droon. 
"Als ik het nummer weet, weet ik waar ik moet gaan zoeken".
"Ik weet het niet". Elsje haalt haar schouders op. Ze laat Droon het doosje zien. Maar er staat geen nummer op. Ze vertelt over de tovenaars  Sam en Soen. Die
Droon
zullen het nummer wel weten. Even later zit Droon achter zijn computer. Daar verschijnen Sam en Soen op het scherm. Verbaasd kijken de tovenaars naar Elsje. 

"Hee...Els ben jij in de Bewaarwolk?",zegt Soen.
"Ja...ik ben op zoek naar een foto. Droon wil graag het nummer weten van de bewaardoos", vertelt de kleine heks. 
"Eens even denken", zegt Sam. "Ja...dat moet de N8 zijn". 
"Dank je wel", zegt Droon. Hij staat op en gaat op zoek naar de verloren foto.
Soen en Sam kijken nog eens naar Elsje.
"Zeg Elsje. Hoe ben jij daar binnen gekomen?"vraagt Sam.
"Ja...ken jij het wachtwoord?"vraagt Soen. 
"Nee". Antwoordt Els. Ze lacht en zegt. "Ach ja...een beetje tovenarij hé...".
Op dat moment komt Droon binnen met de foto.
"WAT...BINNEN ZONDER WACHTWOORD", roept Droon ineens. Boos drukt hij op een knop bij de computer. Opeens begint er van alles te tuuten en lichtflitsen schieten door de kamer. 
"GRIJP ZE ", krijst Droon. De vliegende ronde robots met grijparmen komen naar beneden.
"Niet doen Droon...NIET DOEN", roepen de twee tovenaars uit de computer.
Vliegende bewaak-robot.

Maar Droon  zet de computer uit. Mo staat angstig om zich heen te kijken. Wat nu? De kleine heks grist de foto uit de grijpers van Droon. Ze rent naar Mo. 
"Kom Mo... rennen", roept ze. Mo rent snel achter haar aan een gang in. De vliegende bollen zitten vlak achter het tweetal.Vlug de bocht om. En dan houdt de gang op. Alleen nog maar muren.
"Vlug Mo...pak mijn jurk vast", schreeuwt Elsje. Ze heeft haar tover-zuurstok al in haar hand. Ze begint snel met de zuurstok te zwaaien. De ronde robots zijn nu heel dichtbij. De grijparmen beginnen al te grijpen.
"ESCAPE VITE", roept de kleine heks. POEFFF...weg is het tweetal. De grijpers grijpen mis.

POEFF
Daar zijn Elsje en Mo weer. Ze kijken om zich heen. 
"Waar heb je ons naar toe getoverd?" vraagt Mo.
"Dat weet ik eigenlijk niet", zegt Els. Overal wolken-zand Het lijkt wel een woestijn. 
"OOOh..ik weet het al ", zegt de kleine heks. 
"Hier heb ik samen met Oran de Wolkendraak getoverd", wijst Elsje. (Zie de Wolkendraak). 
"Dit is de Woestenij, vlakbij de heuvels van Oen. Nu zie ik het ook", zegt Mo.
"Klopt. Ik heb mijn foto terug. Tot ziens Mo", zwaait Elsje.
POEFFF
Weg is de kleine heks. Verbaasd kijkt Mo rond. Nee ze is echt weg. Je weet maar nooit. 
"Had ze me niet even naar het Hemelse Plein kunnen toveren.Nu moet ik helemaal lopen", moppert Mo.
"Weet je wat. Ik ga maar eens naar Pivo en de Tippie-Tippie stam. Ook leuk", zegt Mo. Hij draait zich om en begint te lopen. Naar de stapelwolkenvlakte.



Lijkt me wel handig zo'n toverdoos.
Maar ja...het blijft toveren.
En toveren kan gevaarlijk zijn.
Voordat je het weet zit je aan zo'n doosje vastgegroeid.
Wat dan?


Joepdoei en de mazzel

DJEK



Geen opmerkingen:

Een reactie posten