Hallo fans
Om maar met de deur in huis te vallen, er komen mysterieuze berichten uit Kroelonia
Wat zou er aan de heand zijn in het grote wolkenrijk?
Laten we maar vlug gaan kijken...
De Wolkendraak
Een avontuur van de Kroelioos
Hoog heel hoog, tegen het oneindige aan, drijft het wolkenrijk Kroelonia.
Hier wonen de Kroelioos.
Kroelioos zijn kleine beestjes met prachtige flapoortjes en een grappige mopsneus.
Ze lijken een beetje op jonge hondjes. Puppy's.
Als je denkt dat Kroelioos bestaan,
Kun je in je dromen naar Kroelonia gaan.
 |
| Mo |
Mo de Kroelio zit in het lanterfantenbos tegen een wolkenboom.
Af en toe kijkt hij naar de blauwe lucht.
Het lijkt erop of Mo ergens op zit te wachten.
Het is nog vroeg in de morgen. De zon schijnt.
Bovenin de blauwe lucht verschijnt een heel klein lichtje.
Het lichtje wordt groter en groter...plof.
Ineens staat daar een meisje met kort zwart haar en een wipneusje.
Ze heeft een blauw jurkje aan. Op dit jurkje staan grote zilveren en gele sterren. Het meisje heeft roze gympen aan.
In de ene gymp zitten groene veters en in de andere gele veters.
Ze staat een beetje rond te kijken. Dan ziet ze Mo.
"Hee, Mo zit je lekker? "roept ze.
"Heerlijk", antwoordt Mo.
Hij staat op en loopt naar het meisje toe.
"Dag Elsje, leuk dat je weer eens komt spelen".
Mo geeft Elsje een knuffel.
Samen lopen ze naar het pleintje voor de wolkenfabriek.
"Je vader heeft mij een berichtje gestuurd dat je vandaag langs zou komen. Armand de grote tovenaar van de planeet Truuk heeft je naar het lanterfantenbos gestuurd" ,vertelt Mo.
"Daarom wist ik waar je zou verschijnen".
"Handig", knikt Elsje.
"Mo, er is een Kroelio die ik niet ken. Ik heb hem zelfs nog nooit gezien",zegt het meisje.
Mo blijft stilstaan. "Welke Kroelio is dat dan? "
"Oran, de oranje Kroelio", antwoordt Elsje.
 |
| Oran |
"Hij schijnt veel te weten", zegt Elsje.
"Nou, hij denkt veel te weten", lacht Mo.
"Even nadenken. Volgens mij is Oran in het Woeste Westen Wolkenland. Op bezoek bij de Tippie-tippie stam, vlakbij de stapelwolkenvlakte.
"Bedankt Mo".
En...Poef...weg is Elsje.
Verbaast kijkt Mo om zich heen.
"Heeft die kleine heks toch haar toverstafje meegenomen.
Dat is niet de afspraak", moppert de gele Kroelio.
"Ik zal maar gauw naar het Woeste Westen Wolkenland gaan voordat er ongelukken gebeuren.
Mo de Kroelio gaat op weg.
Op de Stapelwolkenvlakte staan de wolkenhuisjes van de Tippi-Tippi stam.
De Tippi's, de kleine gestreepte Kroelioos, zitten voor hun huisjes ademloos naar Oran te luisteren.
"En zo hebben, ik en Mo, het wolkenrijk voor de zoveelste keer gered", besluit Oran zijn verhaal.
De Tippi's klappen in hun voorpootjes. Oran is een held, dat weten ze zeker.
Opeens begint het wolkenzand te draaien en te stuiven.
Langzaam verschijnt er een klein meisje.
"Hallo allemaal", zegt het meisje.
De Tippi's maken dat ze wegkomen. Zo geschrokken zijn ze.
Oran staat te bibberen op zijn pootjes. Hij weet even niets te zeggen.
Dat komt niet vaak voor, want normaal kletst Oran je de oren van het hoofd.
"Wie...wie...ben jij ?"stottert Oran.
Het meisje zegt: "Ik ben Elsje, van de planeet Truuk".
"Nu weet ik het weer", roept Oran. "Jij bent de slaapheks".
Elsje haalt haar schouders op.
"Leuk je gezien te hebben, doei". Oran loopt weg.
"Wacht even. Ik wil je iets vragen". Elsje rent achter hem aan.
De Tippi's zijn achter hun huisjes vandaan gekomen en kijken naar Elsje en Oran.
Ze durven niet dichtbij te komen.
"Ik heb gehoord...", begint Elsje. "Dat jij heel slim bent...en dat je erg veel weet".
Oran kijkt naar Elsje. "Ja dat klopt".
"Weet jij of er een stil plekje op Kroelonia is?" vraagt Elsje.
De Oranje Kroelio kijkt haar vragend aan.
"Euuu...ik moet nog wat huiswerk maken", gaat Elsje verder.
"Maar op de planeet Truuk is het zo'n herrie. De grote tovenaars zijn allemaal aan het oefenen voor de toverwedstrijd. Ze hebben nog maar een paar dagen".
Oran zegt niets.
"Toe, asjeblieft?", smeekt Elsje.
"Daar", wijst Pivo, een van de Tippi-Tippi's.
"Daar, in de woestenij bij de heuvels van Oen is het stil. Dat is wat jullie zoeken".
"Dank je wel" ,zegt Elsje. Ze draait zich met een ruk om.
Ze wil naar de heuvels van Oen gaan lopen. Ze kijkt om naar Oran.
"Kijken wie er het eerst is?". Dan rent ze weg.
Oran laat zich niet kennen en holt achter haar aan.
De Tippi's krabben zich achter hun oren.
Ze snappen er niets van.
Niet veel later staan Elsje en Oran te hijgen vlakbij de heuvels van Oen.
"Poeh hé, dat was snel. Maar ik ben sneller", puft Oran.
"Mooi niet meneer Oran", hijgt Elsje.
Oran is omgevallen. Hij ligt op zijn rug in het zand van de Woestenij.
Zo heet de woestijn voor de heuvels van Oen.
Elsje gaat ook op de grond zitten.
"Wij waren even snel, zullen we maar zeggen".
Oran is het daar wel mee eens.
"Wat voor huiswerk moet jij maken?", vraagt Oran.
"Ik moet de spreuk voor kleine verschijningen nog oefenen", zegt Elsje.
Op haar jurk zitten verschillende zakken.
Uit een van die zakken haalt ze een rood met witte zuurstok tevoorschijn.
"Oho", roept Oran. "Je toverstok...die mag jij helemaal niet meenemen van Mo".
Elsje haalt haar schouders op.
"Mo zal wel onderweg zijn naar hier denk ik', zegt de kleine heks.
"Ik zal maar gauw gaan beginnen met oefenen. Weet jij hoe een hagedis eruit ziet? " vraagt ze aan Oran.
De Oranje Kroelio knikt van ja.
"Daar gaan we dan", roept Elsje. "AMALGAAN...DIS".
Het wolkenzand begint te kolken en te stuiven. Het begint te waaien,
Even later is alles weer rustig. Op het zand staat een piepklein diertje.
"Is dat een hagedis?', vraagt Elsje.
"Zou best eens kunnen", antwoordt Oran.
"Maak hem eens iets groter, dan kan ik het beter zien".
Hier moet Elsje even over nadenken. Ze had meester Kobold wel eens de 'vergrotingsspreuk' horen zeggen. Maar hoe ging die ook alweer.
Elsje richt haar toverstok op het diertje.
"FORTISSIMO FORTO". Of was het forta. Ze weet het niet zeker.
Poef...het beestje is nu iets groter.
Oran kijkt eens goed. "Ja, het lijkt wel op een hagedis, maar toch anders".
Ineens poef.. Poef...POEF...POEF.
Het beestje is nu drie keer zo groot.
"Dit...dit is wel groot genoeg", stamelt Oran.
Elsje loopt naar de hagedis.
"Ik tover hem wel weer weg".
Ze steekt haar toverstok uit en roept:
"DISAPPERTO...PROTO".
POEF
Ineens zit daar een enorme hagedis.
"Elsje, dat is geen hagedis...dat is een draak... rennen", schreeuwt Oran.
De twee maken dat ze wegkomen.
De wolkendraak kijkt ze na. Opeens slaat hij zijn vleugels uit en stijgt op.
Hij zweeft achter Elsje en Oran aan, naar het dorpje van de Tippi-Tippi stam.
Elsje en Oran rennen het dorpje in.
Een heldere flits en een donderend geluid.
Als ze opzij kijken zien ze dat een van de Tippi-huisjes is ingestort.
Getroffen door de bliksem.
De draak zweeft nu boven het dorp. Hij schiet nog meer bliksemflitsen af.
Er blijft van het dorpje niet veel meer over.
De Tippi-Tippi stam is naar de heuvels ven Oen gevlucht.
Opeens blijft Elsje staan.
"Oran...pak mijn hand vast", roept ze.
In haar andere hand heeft ze haar toverstaf.
Elsje mompelt een toverspreuk.
Ineens zijn Oran en Elsje verdwenen.
De draak, boven in de lucht, snapt er niets van.
Hij kan die twee niet meer zien. Hij snuift een keer met zijn neus.
Hij ruikt niets. Hij kan Elsje en Oran ook niet meer horen.
Langzaam zweeft de draak boven het verwoeste dorp.
Kapof
Elsje en Oran verschijnen vlak langs het grote wolkenpad.
"Euhh...Els...we staan in de drijfwolken", zegt Oran.
"Oeps...verkeerd gemikt. Maar ik moest ook zo snel toveren", antwoordt Elsje.
Langs het wolkenpad liggen de drijfwolken. Als je hierin terecht komt...dan zitten je voeten vast.
"Wat nu...we zitten muurvast. Nu moeten we wachten tot iemand ons los komt maken", mompelt Oran.
Als de draak maar niet hierheen komt, denkt Elsje.
Een eindje verder loopt Mo de Kroelio over de wolkenhangbrug naar het Hemelse plein.
Oran heeft hem gezien.
"Daar loopt Mo", wijst hij. Oran en Elsje beginnen hard te roepen.
Mo heeft het gehoord en draait om.
Hij loopt terug om het tweetal los te trekken.
De wolkendraak heeft het roepen ook gehoord...
Nou zeg. Ik durf even niet meer verder te lezen. Beetje eng...
(Binnenkort deel 2)
Joepdoei en de mazzel
DJEK
Op de Stapelwolkenvlakte staan de wolkenhuisjes van de Tippi-Tippi stam.
De Tippi's, de kleine gestreepte Kroelioos, zitten voor hun huisjes ademloos naar Oran te luisteren.
 |
| Een van de Tippi's |
"En zo hebben, ik en Mo, het wolkenrijk voor de zoveelste keer gered", besluit Oran zijn verhaal.
De Tippi's klappen in hun voorpootjes. Oran is een held, dat weten ze zeker.
Opeens begint het wolkenzand te draaien en te stuiven.
Langzaam verschijnt er een klein meisje.
"Hallo allemaal", zegt het meisje.
De Tippi's maken dat ze wegkomen. Zo geschrokken zijn ze.
Oran staat te bibberen op zijn pootjes. Hij weet even niets te zeggen.
Dat komt niet vaak voor, want normaal kletst Oran je de oren van het hoofd.
"Wie...wie...ben jij ?"stottert Oran.
Het meisje zegt: "Ik ben Elsje, van de planeet Truuk".
"Nu weet ik het weer", roept Oran. "Jij bent de slaapheks".
Elsje haalt haar schouders op.
"Leuk je gezien te hebben, doei". Oran loopt weg.
"Wacht even. Ik wil je iets vragen". Elsje rent achter hem aan.
De Tippi's zijn achter hun huisjes vandaan gekomen en kijken naar Elsje en Oran.
Ze durven niet dichtbij te komen.
"Ik heb gehoord...", begint Elsje. "Dat jij heel slim bent...en dat je erg veel weet".
Oran kijkt naar Elsje. "Ja dat klopt".
"Weet jij of er een stil plekje op Kroelonia is?" vraagt Elsje.
De Oranje Kroelio kijkt haar vragend aan.
"Euuu...ik moet nog wat huiswerk maken", gaat Elsje verder.
"Maar op de planeet Truuk is het zo'n herrie. De grote tovenaars zijn allemaal aan het oefenen voor de toverwedstrijd. Ze hebben nog maar een paar dagen".
Oran zegt niets.
"Toe, asjeblieft?", smeekt Elsje.
 |
| Pivo |
"Daar, in de woestenij bij de heuvels van Oen is het stil. Dat is wat jullie zoeken".
"Dank je wel" ,zegt Elsje. Ze draait zich met een ruk om.
Ze wil naar de heuvels van Oen gaan lopen. Ze kijkt om naar Oran.
"Kijken wie er het eerst is?". Dan rent ze weg.
Oran laat zich niet kennen en holt achter haar aan.
De Tippi's krabben zich achter hun oren.
Ze snappen er niets van.
Niet veel later staan Elsje en Oran te hijgen vlakbij de heuvels van Oen.
"Poeh hé, dat was snel. Maar ik ben sneller", puft Oran.
"Mooi niet meneer Oran", hijgt Elsje.
Oran is omgevallen. Hij ligt op zijn rug in het zand van de Woestenij.
Zo heet de woestijn voor de heuvels van Oen.
Elsje gaat ook op de grond zitten.
"Wij waren even snel, zullen we maar zeggen".
Oran is het daar wel mee eens.
"Wat voor huiswerk moet jij maken?", vraagt Oran.
"Ik moet de spreuk voor kleine verschijningen nog oefenen", zegt Elsje.
Op haar jurk zitten verschillende zakken.
Uit een van die zakken haalt ze een rood met witte zuurstok tevoorschijn.
"Oho", roept Oran. "Je toverstok...die mag jij helemaal niet meenemen van Mo".
Elsje haalt haar schouders op.
"Mo zal wel onderweg zijn naar hier denk ik', zegt de kleine heks.
"Ik zal maar gauw gaan beginnen met oefenen. Weet jij hoe een hagedis eruit ziet? " vraagt ze aan Oran.
De Oranje Kroelio knikt van ja.
"Daar gaan we dan", roept Elsje. "AMALGAAN...DIS".
Het wolkenzand begint te kolken en te stuiven. Het begint te waaien,
Even later is alles weer rustig. Op het zand staat een piepklein diertje.
"Is dat een hagedis?', vraagt Elsje.
"Zou best eens kunnen", antwoordt Oran.
"Maak hem eens iets groter, dan kan ik het beter zien".
Hier moet Elsje even over nadenken. Ze had meester Kobold wel eens de 'vergrotingsspreuk' horen zeggen. Maar hoe ging die ook alweer.
Elsje richt haar toverstok op het diertje.
"FORTISSIMO FORTO". Of was het forta. Ze weet het niet zeker.
Poef...het beestje is nu iets groter.
Oran kijkt eens goed. "Ja, het lijkt wel op een hagedis, maar toch anders".
Ineens poef.. Poef...POEF...POEF.
Het beestje is nu drie keer zo groot.
"Dit...dit is wel groot genoeg", stamelt Oran.
Elsje loopt naar de hagedis.
"Ik tover hem wel weer weg".
Ze steekt haar toverstok uit en roept:
"DISAPPERTO...PROTO".
POEF
Ineens zit daar een enorme hagedis.
"Elsje, dat is geen hagedis...dat is een draak... rennen", schreeuwt Oran.
De twee maken dat ze wegkomen.
De wolkendraak kijkt ze na. Opeens slaat hij zijn vleugels uit en stijgt op.
Hij zweeft achter Elsje en Oran aan, naar het dorpje van de Tippi-Tippi stam.
Elsje en Oran rennen het dorpje in.
Een heldere flits en een donderend geluid.
Als ze opzij kijken zien ze dat een van de Tippi-huisjes is ingestort.
Getroffen door de bliksem.
De draak zweeft nu boven het dorp. Hij schiet nog meer bliksemflitsen af.
Er blijft van het dorpje niet veel meer over.
De Tippi-Tippi stam is naar de heuvels ven Oen gevlucht.
Opeens blijft Elsje staan.
"Oran...pak mijn hand vast", roept ze.
In haar andere hand heeft ze haar toverstaf.
Elsje mompelt een toverspreuk.
Ineens zijn Oran en Elsje verdwenen.
De draak, boven in de lucht, snapt er niets van.
Hij kan die twee niet meer zien. Hij snuift een keer met zijn neus.
Hij ruikt niets. Hij kan Elsje en Oran ook niet meer horen.
Langzaam zweeft de draak boven het verwoeste dorp.
Kapof
Elsje en Oran verschijnen vlak langs het grote wolkenpad.
"Euhh...Els...we staan in de drijfwolken", zegt Oran.
"Oeps...verkeerd gemikt. Maar ik moest ook zo snel toveren", antwoordt Elsje.
Langs het wolkenpad liggen de drijfwolken. Als je hierin terecht komt...dan zitten je voeten vast.
"Wat nu...we zitten muurvast. Nu moeten we wachten tot iemand ons los komt maken", mompelt Oran.
Als de draak maar niet hierheen komt, denkt Elsje.
Een eindje verder loopt Mo de Kroelio over de wolkenhangbrug naar het Hemelse plein.
Oran heeft hem gezien.
"Daar loopt Mo", wijst hij. Oran en Elsje beginnen hard te roepen.
Mo heeft het gehoord en draait om.
Hij loopt terug om het tweetal los te trekken.
De wolkendraak heeft het roepen ook gehoord...
Nou zeg. Ik durf even niet meer verder te lezen. Beetje eng...
(Binnenkort deel 2)
Joepdoei en de mazzel
DJEK
Geen opmerkingen:
Een reactie posten